بنی آدم اعضای یک پیکرند- که در آفرینش ز یک گوهرند.
مهمترین عامل انسان دوستی و پروراندن عشق و محبت به انسان ها توحید است، اگر ما به این اعتقاد برسیم که تمامی انسان ها و بلکه پدیده های جهان مظاهر خداوند هستند، همه را دوست خواهیم داشت.
البته تنها معشوق انسان خدای متعال است و اگر بنا باشد ما چیزی یا کسی را دوست بداریم، باز این عشق به معبود هستی است که توجیه کننده آن خواهد بود. تمام علاقه های یک انسان موحد و مومن به اشیا و انسان ها به خاطر نسبت و پیوندی است که آن شی و یا انسان به خداوند دارد. دوستی ما نسبت به ائمه معصومین(ع) نیز به همین خاطر است. ما آنها را به خاطر قرب آنها به خداوند و اینکه آنها آینه تمام نمای الهی هستند، دوست داریم و به ایشان عشق می ورزیم. به هر مقدار که نگاه توحیدی را در خودتان تقویت نمایید، محبت شما نسبت به دیگران بیشتر می شود.
انسان , شریفترین مخلوقات پروردگار یکتا است که خداوند او را بر جماد و نبات و حیوان و حتی فرشتگان , برتری داد . و لقد کرمنا بنی آدم و حملناهم فی البر والبحر و رزقناهم من الطیبات و فضلناهم علی کثیر ممن خلقنا تفصیلا (1)ما فرزندان آدم را کرامت بخشیدیم و بر دریا و خشکی سوارشان کردیم و از چیزهای خوش و پاکیزه روزیشان دادیم و بر بسیاری از آفریدگانمان برتریشان دادیم .البته انسانی که از مسیر انسانیت خارج نگشته و با ایمان باشد .
امام باقر علیه السلام می فرماید : خداوند هیچ آفریده ای نیافرید که از مؤمن نزد خدا گرامیتر باشد زیرا فرشتگان خدمتگزار مؤمنان هستند . (2)
اجازه دهید از زاویه ای دیگربه این مساله بپردازیم .
یاد آوری نعمتهای بیشمار حضرت حق , محبت او را در دل بیشتر می کند ؛ انسان نیز فطرتا آثار و جلوه های محبوب را دوست دارد . لذا هر چه محبت خدا در دل تشدید شود , محبت به مخلوقات او نیز در دل شدید می گردد ؛ بالاخص عشق به گل سرسبد خلقت , که انسان است .
کار عشق و محبت به جایی می رسد که نه تنها همنوع خویش را دوست می دارد بلکه به حیوان و گیاه و سنگ نیز به دیده ای دیگر می نگرد ؛ به قول شاعر : به دریا بنگرم دریا تو بینم ...
در این خصوص , به دو نکته در ارتباط با اطرافیانتان اشاره می شود .
- با آنها با آغوشی باز و رویی گشاده برخورد داشته باشید تا کم کم این حالت , در دل و قلب ما نیز نفوذ کند .
توجهی اندک به احادیثی که در این زمینه وارد شده است , برای ایجاد انگیزه در این خصوص کفایت می کند . بعنوان مثال هر گاه با یکی از دوستان یا محارم خویش برخورد کردید , برای دست دادن و آغوش کشیدن آنها پیش قدم شوید .
امام علی علیه السلام می فرمایند : هر گاه به برادران خود برخوردید , با یکدیگر دست دهید و اظهار خرمی و خوشرویی کنید ؛ از هم که جدا شدید , هر چه گناه داشته اید از بین رفته است . (3)
امام صادق علیه السلام فرمودند : هر گاه دو مؤمن معانقه کنند غرق در رحمت (خدا) شوند و هر گاه به خاطر خداوند و نه به منظور اهداف دنیوی , یکدیگر را در آغوش کشند به آنها گفته شود : آمرزیده شدید , عمل کردن را از نو آغاز کنید .(یعنی نامه اعمال گذشته پاک شد اعمال خود را دوباره آغاز کنید . ) (4)
- دیدن خوبیهای افراد و نادیده گرفتن نواقص رفتاری و کرداری آنها نیز در ایجاد محبت مؤثر است . به قول اهل معرفت , انسان باید زنبور صفت باشد نه مگس صفت ؛ لذا دیده مؤمن میبایست بر روی گل محاسن دیگران بنشیند و خوبیها را ببیند نه اینکه همچون مگس چشم بر آلودگیها گشوده و تنها زشتیها را ببیند .(1) اسرا / 70
(2) میزان الحکمه / ج1 – ص 427
(3) میزان الحکمه / ج7 – ص 3077
(4) میزان الحکمه / ج9 – ص 4097
برای مطالعه در این زمینه به کتاب های زیر رجوع شود.
1- آیین مهرورزی محمد رضا کاشفی.
2- آیین مهرورزی احمد نبی پور.
مهمترین عامل انسان دوستی و پروراندن عشق و محبت به انسان ها توحید است، اگر ما به این اعتقاد برسیم که تمامی انسان ها و بلکه پدیده های جهان مظاهر خداوند هستند، همه را دوست خواهیم داشت.
البته تنها معشوق انسان خدای متعال است و اگر بنا باشد ما چیزی یا کسی را دوست بداریم، باز این عشق به معبود هستی است که توجیه کننده آن خواهد بود. تمام علاقه های یک انسان موحد و مومن به اشیا و انسان ها به خاطر نسبت و پیوندی است که آن شی و یا انسان به خداوند دارد. دوستی ما نسبت به ائمه معصومین(ع) نیز به همین خاطر است. ما آنها را به خاطر قرب آنها به خداوند و اینکه آنها آینه تمام نمای الهی هستند، دوست داریم و به ایشان عشق می ورزیم. به هر مقدار که نگاه توحیدی را در خودتان تقویت نمایید، محبت شما نسبت به دیگران بیشتر می شود.
انسان , شریفترین مخلوقات پروردگار یکتا است که خداوند او را بر جماد و نبات و حیوان و حتی فرشتگان , برتری داد . و لقد کرمنا بنی آدم و حملناهم فی البر والبحر و رزقناهم من الطیبات و فضلناهم علی کثیر ممن خلقنا تفصیلا (1)ما فرزندان آدم را کرامت بخشیدیم و بر دریا و خشکی سوارشان کردیم و از چیزهای خوش و پاکیزه روزیشان دادیم و بر بسیاری از آفریدگانمان برتریشان دادیم .البته انسانی که از مسیر انسانیت خارج نگشته و با ایمان باشد .
امام باقر علیه السلام می فرماید : خداوند هیچ آفریده ای نیافرید که از مؤمن نزد خدا گرامیتر باشد زیرا فرشتگان خدمتگزار مؤمنان هستند . (2)
اجازه دهید از زاویه ای دیگربه این مساله بپردازیم .
یاد آوری نعمتهای بیشمار حضرت حق , محبت او را در دل بیشتر می کند ؛ انسان نیز فطرتا آثار و جلوه های محبوب را دوست دارد . لذا هر چه محبت خدا در دل تشدید شود , محبت به مخلوقات او نیز در دل شدید می گردد ؛ بالاخص عشق به گل سرسبد خلقت , که انسان است .
کار عشق و محبت به جایی می رسد که نه تنها همنوع خویش را دوست می دارد بلکه به حیوان و گیاه و سنگ نیز به دیده ای دیگر می نگرد ؛ به قول شاعر : به دریا بنگرم دریا تو بینم ...
در این خصوص , به دو نکته در ارتباط با اطرافیانتان اشاره می شود .
- با آنها با آغوشی باز و رویی گشاده برخورد داشته باشید تا کم کم این حالت , در دل و قلب ما نیز نفوذ کند .
توجهی اندک به احادیثی که در این زمینه وارد شده است , برای ایجاد انگیزه در این خصوص کفایت می کند . بعنوان مثال هر گاه با یکی از دوستان یا محارم خویش برخورد کردید , برای دست دادن و آغوش کشیدن آنها پیش قدم شوید .
امام علی علیه السلام می فرمایند : هر گاه به برادران خود برخوردید , با یکدیگر دست دهید و اظهار خرمی و خوشرویی کنید ؛ از هم که جدا شدید , هر چه گناه داشته اید از بین رفته است . (3)
امام صادق علیه السلام فرمودند : هر گاه دو مؤمن معانقه کنند غرق در رحمت (خدا) شوند و هر گاه به خاطر خداوند و نه به منظور اهداف دنیوی , یکدیگر را در آغوش کشند به آنها گفته شود : آمرزیده شدید , عمل کردن را از نو آغاز کنید .(یعنی نامه اعمال گذشته پاک شد اعمال خود را دوباره آغاز کنید . ) (4)
- دیدن خوبیهای افراد و نادیده گرفتن نواقص رفتاری و کرداری آنها نیز در ایجاد محبت مؤثر است . به قول اهل معرفت , انسان باید زنبور صفت باشد نه مگس صفت ؛ لذا دیده مؤمن میبایست بر روی گل محاسن دیگران بنشیند و خوبیها را ببیند نه اینکه همچون مگس چشم بر آلودگیها گشوده و تنها زشتیها را ببیند .(1) اسرا / 70
(2) میزان الحکمه / ج1 – ص 427
(3) میزان الحکمه / ج7 – ص 3077
(4) میزان الحکمه / ج9 – ص 4097
برای مطالعه در این زمینه به کتاب های زیر رجوع شود.
1- آیین مهرورزی محمد رضا کاشفی.
2- آیین مهرورزی احمد نبی پور.
پرسمان دروس معارف
پرسمان ویژه اندروید
نرم افزار پرسمان 3
کتابخانه
نظرات