تضرع در نماز

باسلام من برعکس اینکه میگن نماز را باحالت تضرع وگریه بخونیدیامثلا بزرگان ما درنماز گریه میکردن من درنمازم باخداکه حرف میزنم باشادی ونشاط‌ ستایشش میکنم احساس میکنم باخدا دارم بلاتشبیه همونجور که با دوستام حرف میزنم باهاش حرف میزنم اصلا دوست ندارم تو نمازم گریه کنم چون وقتی داری با کسی حرف میزنی که گریه نمیکنی.وقتی از یکی‌تعریف میکنی ستایشش میکنی گریه نمیکنی؟میشه لطف کنید بیشتر توضیح بدین؟؟؟؟

پرسشگر گرامی با سلام و ادب و تشکر از ارتباط شما با این مرکز1. تضرع و گریه در نماز به دلیل احساس عظمت و بزرگی خداوند و احساس حضور در مقابل او است .2. تضرع و گریه در نماز با شادابی و نشاط منافاتی ندارد و اهل تضرع و گریه در نماز به خاطر این خضوع و خشوع و تضرع در حال نماز و بیرون از ان دارای شادابی و نشاط معنوی خاصی هستند .
3. گریه کردن و تضرع در نماز حالتی است که اگر کسی حضور قلب و توجه در نماز داشته باشد خود به خود برای او حاصل می شود و امری سلیقه ای و میلی نیست . چنین حالتی توصیف کردنی و گفتنی نیست بلکه تجربه کردنی و چشیدنی است .
4. حالات اولیای الهی و بندگان برگزیده و صالح خداوند بیانگر تضرع و گریه و بکای آنها در حال نماز و عبادت است که حاکی از حضور و توجه کامل آنها در این حال است .
5. صمیمیت و دوستی با خداوند در حال نماز با احساس عظمت او منافاتی ندارد و این دو حالت در رفتار و عمل اولیای الهی در کنار هم وجود داشته است .

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

نظرات

آخرین مطالب

پیوندها