با سلام و احترامپرسشگر محترم ضمن پوزش از شما باید بگوییم اگر منظور شما طلبه معممی است که بنا به دلایلی می خواهد مکلا شود بهتر ضمن مشورت با مشاوران ماهر و امین معاونت تهذیب حوزه تصمیم خویش را بگیرد.
این اقدام احتمالاً ناشی از یکی از این عوامل است:
1. طلبه از داشتن این لباس احساس سرشکستگی و کوچکی می کند و از ابراز هویت خود، لااقل در محیط خاص شرم یا بیم دارد. چنین کسی که تکلیف خود را با موقعیت صنفی خویش روشن نکرده و به روش زندگی خود ایمان ندارد، بهتر بود از اول این لباس را نمی پوشید و از این پس نیز تا تعیین تکلیف نهایی به این لباس در نیاید.
2. طلبه در شرایط خاص زمانی و مکانی، ضرورتی در پوشیدن این لباس نمی بیند؛ این شخص باید بداند که ضرورت پوشیدن این لباس از فوائد آن جدا نیست و به یک معنی، هیچ وجوب یا ضرورتی برای پوشیدن لباس وجود ندارد؛ هر چه هست فوائد بی شمار و آثار مثبت فراوان این لباس است که در افزایش بازده فعالیت نهاد روحانیت، به آستانه ضرورت می رسد و به این معنی، ضرورت لباس منحصر به شرایط خاص نیست و اگر اضافه کنیم که تغییر لباس موجب وهن جایگاه روحانی در نگاه مردم و اتهام به تلوّن و منفعت جویی می شود، این ضرورت پررنگ تر و برجسته تر خواهد شد.
3. طلبه برای انجام برخی کارها، احساس محدودیت می کند و با تغییر لباس، می خواهد آزادتر و راحت تر باشد؛ این عامل نیز دلیل موجهی برای تغییر لباس نیست، زیرا اگر چنین بود، از اول نباید این لباس انتخاب می شد. انتخاب این لباس از ابتدا، به معنی پذیرش بعضی از محدودیت ها برای انجام یک رسالت بزرگ است و تحمل این محدودیت ها هم قدمی در پیشبرد اهداف دین به شمار می رود. البته از لحاظ قانونی در این مورد، قانون سکوت کرده است و باید مجوز تلبس دائم را به معاونت تهذیب حوزه بازگردانده تا مزایا و امکانات در نظر گرفته شده برای معممین قطع شود. و از لحاظ شرعی نیز اگر این کار زمینه ارتکاب فعل خلاف شرعی نشود اشکالی بر آن مترتب نمی باشد.
این اقدام احتمالاً ناشی از یکی از این عوامل است:
1. طلبه از داشتن این لباس احساس سرشکستگی و کوچکی می کند و از ابراز هویت خود، لااقل در محیط خاص شرم یا بیم دارد. چنین کسی که تکلیف خود را با موقعیت صنفی خویش روشن نکرده و به روش زندگی خود ایمان ندارد، بهتر بود از اول این لباس را نمی پوشید و از این پس نیز تا تعیین تکلیف نهایی به این لباس در نیاید.
2. طلبه در شرایط خاص زمانی و مکانی، ضرورتی در پوشیدن این لباس نمی بیند؛ این شخص باید بداند که ضرورت پوشیدن این لباس از فوائد آن جدا نیست و به یک معنی، هیچ وجوب یا ضرورتی برای پوشیدن لباس وجود ندارد؛ هر چه هست فوائد بی شمار و آثار مثبت فراوان این لباس است که در افزایش بازده فعالیت نهاد روحانیت، به آستانه ضرورت می رسد و به این معنی، ضرورت لباس منحصر به شرایط خاص نیست و اگر اضافه کنیم که تغییر لباس موجب وهن جایگاه روحانی در نگاه مردم و اتهام به تلوّن و منفعت جویی می شود، این ضرورت پررنگ تر و برجسته تر خواهد شد.
3. طلبه برای انجام برخی کارها، احساس محدودیت می کند و با تغییر لباس، می خواهد آزادتر و راحت تر باشد؛ این عامل نیز دلیل موجهی برای تغییر لباس نیست، زیرا اگر چنین بود، از اول نباید این لباس انتخاب می شد. انتخاب این لباس از ابتدا، به معنی پذیرش بعضی از محدودیت ها برای انجام یک رسالت بزرگ است و تحمل این محدودیت ها هم قدمی در پیشبرد اهداف دین به شمار می رود. البته از لحاظ قانونی در این مورد، قانون سکوت کرده است و باید مجوز تلبس دائم را به معاونت تهذیب حوزه بازگردانده تا مزایا و امکانات در نظر گرفته شده برای معممین قطع شود. و از لحاظ شرعی نیز اگر این کار زمینه ارتکاب فعل خلاف شرعی نشود اشکالی بر آن مترتب نمی باشد.
نظرات